TJA, de hele lectuur van Alles is verlicht valt nog geheel & al niet mede! Jonathan Safran Hoer Foer vraagt nogal wat van zijn lezers. Geduld, bijvoorbeeld. Hoer foer is een virtuoze jonge Amerikaanse schrijverd. De wijze waarop hij zichz11 als het personage Jonathan Safran Hoer portretteert mag beslist knap genoemd worden. De roman is luchtig & loodzwaar tegelijkertijd.
Maar 8er al dat verhaaltechnische vernuft heeft de auteur ons wel degelijk iets te vertellen. Steeds meer naar het einde toe lijkt Alles is verlicht vooral te gaan over de verrschrikkingen van de jodenvervolging in Oost Europa. Dit levert schrijnende & schokkende scènes op.
Niet is zoals het lijkt te zijn. Zo is Augustine helemaal geen Augustine, maar iemand anders. & Wat weet grootvader & waarom verbergt hij dat?
Toch dient te worden gezegd dat door al dit verteltechnische gegoochel met ego’s & alter ego’s de personages z11 een beetje van bordkarton blijven. Doordat alles zo kunstmatig overbelicht is blijft het lastig om je echt met de personages verbonden te voelen. & Dan zitten er nog satirische passages in de roman over de joodse cultuur & religie, die wasgetekende grotendeels boven de pet gaan. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar vind het vooral een beetje teveel, allemaal..
(Check voor het eerste deel van deze bespreking deze pagina & scroll dan eventjes naar beneden.)