200 woorden #41: Jezus is bij me! #2 (een friemelverhaal)

HET IS alweer 31 rampnieuwjari, maar dat hoef ik u niet uit te leggen.. In plaats daarvan het verhaal over hoe het verder ging met Het Kindeke Jezus & Yossarian.

Het gaat niet goed met Het Kindeke Jezus, dat ik zo geheel onverwacht op Oudjaarsmiddag vorig jaar in mijn hart heb gesloten & heb geadopteerd.
Het begon ermee dat ik – dwangneurotisch als ik zo nu & dan nu eenmaal ben – de hoofdsteun van H.K.J. eraf gefriemeld heb. De hoofdsteun van H.K.J. zei KRAK! & nu kan dat arme H.K.J. Zijn moede hoofd niet meer op zijn eigenstandige kruisje te ruste leggen & Hij hep het toch al zo zwaar!, want Hij draagt het Leed van de gansche wereld met Zich mede, die arme ziel.
& Toen & toen & toen heb ik uit frustratie de plastieken illustratie om de aansteker waaraan H.K.J. hangt er ook maar af gefriemeld. Die hele sokkel van H.K.J. ziet er nu dus niet meer uit, maar een vuurtje wil H.K.J. mij nog wel geven.
Ik ben kennelijk niet in de wieg kribbe voederbak gelegd om goed voor H.K.J. te Zorgen & ergens schaam ik mij daar op een cryptokatholieke manier toch wel een beetje voor..

200 woorden #41: Jezus is bij me! #2 (een friemelverhaal)

HET IS alweer 31 rampnieuwjari, maar dat hoef ik u niet uit te leggen.. In plaats daarvan het verhaal over hoe het verder ging met Het Kindeke Jezus & Yossarian.

Het gaat niet goed met Het Kindeke Jezus, dat ik zo geheel onverwacht op Oudjaarsmiddag vorig jaar in mijn hart heb gesloten & heb geadopteerd.
Het begon ermee dat ik – dwangneurotisch als ik zo nu & dan nu eenmaal ben – de hoofdsteun van H.K.J. eraf gefriemeld heb. De hoofdsteun van H.K.J. zei KRAK! & nu kan dat arme H.K.J. Zijn moede hoofd niet meer op zijn eigenstandige kruisje te ruste leggen & Hij hep het toch al zo zwaar!, want Hij draagt het Leed van de gansche wereld met Zich mede, die arme ziel.
& Toen & toen & toen heb ik uit frustratie de plastieken illustratie om de aansteker waaraan H.K.J. hangt er ook maar af gefriemeld. Die hele sokkel van H.K.J. ziet er nu dus niet meer uit, maar een vuurtje wil H.K.J. mij nog wel geven.
Ik ben kennelijk niet in de wieg kribbe voederbak gelegd om goed voor H.K.J. te Zorgen & ergens schaam ik mij daar op een cryptokatholieke manier toch wel een beetje voor..

Vrijdag vlinderdag

DE KAASVLINDER is een vlinder afkomstig uit de stam der Geleedpotigen (Arthropoda), de onderstam der Zespotigen (Hexopoda), de klasse der Insecten (Insecta) & de orde der Vlinders of Schubvleugeligen (Lapidoptera). De exacte we-ten-schap-pe-ly-cke naam van de kaasvlinder is helaan onbekend & evenmin is geheel duidelijk wie de kaasvlinder op uiterst we-ten-schap-pe-ly-cke wijze heeft beschreven & in welk jaar dat precies was.
De kaasvlinder is een schemervlinder. Je ziet de kaasvlinder vooral ’s avonds & ’s nachts. Meestal rond Borreltijd.
De kaasvlinder is ook helemaal niet zeldzaam & zo & hoeft derhalve helegaar niet Gered te worden door Yossarian. De kaasvlinder is zelfs dusdanig totaal niet Zeldzaam dat je ze gerust kunt eten!.
De voortplanting van de kaasvlinder geschiedt door tussenkomst van de diersoort mensch. Dat zal ik u uitleggen. Men neme een aantal plakjes bladerdeeg naar keuze, het wit van een ei of wat, gerapste geraspte belegen kaas, wat sesamzaad, een beetje peper & een beetje zout.
Vervolgens flikker je al die ingrediënten op een culinair & eloquent verantwoorde wijze een beetje door elkander & legt het eindresultaat daarna op bakpapier in een oven, alwaar je de kaasvlinders op exact tweehonderd graden in pakweg een mensenkwartiertje mooi bruin bakt.
Geef de kaasvlinders, op een leuk schaaltje. Dat staat op internet, dus dat moet welhaast grammaticaal correct Nederlands zijn, dat geef de kaasvlinders, op een leuk schaaltje.
Maar dat gaan we natuurlijk allemaal niet doen. Ben je gek! Veel te veel gedoe & hebt u bakpapier in huis dan? Neen!, we kopen die kaasvlinders gewoon in de supermarkt of bij de betere, warme banketbakkert. Kaasvlinders kosten helemaal niet duur nie & worden door de liefhebbers van kaasvlinders meestal gehouden in zo’n doorzichtig bakje, waarin ze lekker knus tegen elkaar aan liggen. Kaasvlinders zijn namelijk gezelschapsdieren. Net als Yossarian, maar dan anders.
Merkwaardig genoeg is een kaasvlinder ook een laat twintigste-eeuws, vroeg eenentwintigste-eeuws neologisme voor ho-mo-fiel. Dat wist ik ook niet, maar het is echt zo want het staat op internet.
Ik wist niet eens dat ik homofielen lekker vind!

Tot hier toe & niet verder de Kaasvlinder die met een K. begint, een heerlijk homofiel diertje dat het goed doet bij een een goed glas wijn (rood) of een lekker kopje bier.

Vrijdag vlinderdag

DE KAASVLINDER is een vlinder afkomstig uit de stam der Geleedpotigen (Arthropoda), de onderstam der Zespotigen (Hexopoda), de klasse der Insecten (Insecta) & de orde der Vlinders of Schubvleugeligen (Lapidoptera). De exacte we-ten-schap-pe-ly-cke naam van de kaasvlinder is helaan onbekend & evenmin is geheel duidelijk wie de kaasvlinder op uiterst we-ten-schap-pe-ly-cke wijze heeft beschreven & in welk jaar dat precies was.
De kaasvlinder is een schemervlinder. Je ziet de kaasvlinder vooral ’s avonds & ’s nachts. Meestal rond Borreltijd.
De kaasvlinder is ook helemaal niet zeldzaam & zo & hoeft derhalve helegaar niet Gered te worden door Yossarian. De kaasvlinder is zelfs dusdanig totaal niet Zeldzaam dat je ze gerust kunt eten!.
De voortplanting van de kaasvlinder geschiedt door tussenkomst van de diersoort mensch. Dat zal ik u uitleggen. Men neme een aantal plakjes bladerdeeg naar keuze, het wit van een ei of wat, gerapste geraspte belegen kaas, wat sesamzaad, een beetje peper & een beetje zout.
Vervolgens flikker je al die ingrediënten op een culinair & eloquent verantwoorde wijze een beetje door elkander & legt het eindresultaat daarna op bakpapier in een oven, alwaar je de kaasvlinders op exact tweehonderd graden in pakweg een mensenkwartiertje mooi bruin bakt.
Geef de kaasvlinders, op een leuk schaaltje. Dat staat op internet, dus dat moet welhaast grammaticaal correct Nederlands zijn, dat geef de kaasvlinders, op een leuk schaaltje.
Maar dat gaan we natuurlijk allemaal niet doen. Ben je gek! Veel te veel gedoe & hebt u bakpapier in huis dan? Neen!, we kopen die kaasvlinders gewoon in de supermarkt of bij de betere, warme banketbakkert. Kaasvlinders kosten helemaal niet duur nie & worden door de liefhebbers van kaasvlinders meestal gehouden in zo’n doorzichtig bakje, waarin ze lekker knus tegen elkaar aan liggen. Kaasvlinders zijn namelijk gezelschapsdieren. Net als Yossarian, maar dan anders.
Merkwaardig genoeg is een kaasvlinder ook een laat twintigste-eeuws, vroeg eenentwintigste-eeuws neologisme voor ho-mo-fiel. Dat wist ik ook niet, maar het is echt zo want het staat op internet.
Ik wist niet eens dat ik homofielen lekker vind!

Tot hier toe & niet verder de Kaasvlinder die met een K. begint, een heerlijk homofiel diertje dat het goed doet bij een een goed glas wijn (rood) of een lekker kopje bier.

Liedjes met een fiets #11

Liedjes met een fiets #11

Woonsdag gehaktdag #46

& IK KIJK terug naar jou & op deze schone Woonsdag gehaktdag gaan we de schroefdop KAPOT maken, want de schroefdop ter afsluiting van een fles wijn of een wijnfles is object & infaam & derhalve een verwerpelijke noviteit uit de wegwerpmaatschapij & van de patatgeneratie.
Nee, weet je wat? Vandaag gaan we de schroefdop helegaar niet KAPOT maken. Waarom zouden we ook? Ik geef toe: zo’n kurk heeft wel iets. Een kurk is romanties. Maar heb je altijd zin in romantiek? Soms kan die hele romantiek je rug op & heb je gewoon zin om iets te zuipen een glas te heffen. Een fles glas wijn bijvoorbeeld, om lekker dronken te worden voor de gezelligheid voor de smaak & de neus & het fijne boeket. & Dan is een schroefdop – eerlijk is eerlijk – eigenlijk best wel handig. Hoef je ook niet zo te lopen kutklootviolen met zo’n ellendige kurketrekkert & dat die kurk er dan niet helemaal goed uitkomt of bijvoorbeeld – tijdens de trekdaad – zo halverwege heel lullig afbreekt. U kent dat wel.
Op zo’n moment is een kurk helemaal niet zo romantische, vooral niet als je dan KEIHARD moet vloeken.
Neen!, dan zo’n schroefdop. Een geweldige uitvinding. Vooral na de tweede fles wijn of wijnfles, als de handen al een beetje beginnen te trillen & het met de motoriek niet meer zo wil. Een schroefdop gaat er ook veel makkelijker weer op dan zo’n klotekutkurk & wist u trouwens dat ik dit eloquente, poëtische pr8logje schrijf terwijl ik eigenlijk in Paradisio zit? Knap hè!

Dat was het eigenlijk wel (hik!), maar we moeten nog een woord of honderd, dus we gaan nog “FF” door. Concluderend & tot de slotsom komend kun je eigenlijk niets anders zeggen dan dat de schroefdop een eloquente uitvinding is die zijn weerga niet kent. Een technische & alcoholische revollutie & nog milieuvriendelijk ook!, want kurk is eigenlijk niets meer of  minder dan de gestroopte huid van een zielige boom.
Kies dus gewoon ordinair voor de schroefdop & kies die doodenkele keer dat het toch romanties dreigt te worden voor kurk. Dat is mijn devies.
Yossarian handen trillen niet meer zo dus ik denk dat ik nog maar een lekker flesje opendraai. Proost!

Woonsdag gehaktdag #46

& IK KIJK terug naar jou & op deze schone Woonsdag gehaktdag gaan we de schroefdop KAPOT maken, want de schroefdop ter afsluiting van een fles wijn of een wijnfles is object & infaam & derhalve een verwerpelijke noviteit uit de wegwerpmaatschapij & van de patatgeneratie.
Nee, weet je wat? Vandaag gaan we de schroefdop helegaar niet KAPOT maken. Waarom zouden we ook? Ik geef toe: zo’n kurk heeft wel iets. Een kurk is romanties. Maar heb je altijd zin in romantiek? Soms kan die hele romantiek je rug op & heb je gewoon zin om iets te zuipen een glas te heffen. Een fles glas wijn bijvoorbeeld, om lekker dronken te worden voor de gezelligheid voor de smaak & de neus & het fijne boeket. & Dan is een schroefdop – eerlijk is eerlijk – eigenlijk best wel handig. Hoef je ook niet zo te lopen kutklootviolen met zo’n ellendige kurketrekkert & dat die kurk er dan niet helemaal goed uitkomt of bijvoorbeeld – tijdens de trekdaad – zo halverwege heel lullig afbreekt. U kent dat wel.
Op zo’n moment is een kurk helemaal niet zo romantische, vooral niet als je dan KEIHARD moet vloeken.
Neen!, dan zo’n schroefdop. Een geweldige uitvinding. Vooral na de tweede fles wijn of wijnfles, als de handen al een beetje beginnen te trillen & het met de motoriek niet meer zo wil. Een schroefdop gaat er ook veel makkelijker weer op dan zo’n klotekutkurk & wist u trouwens dat ik dit eloquente, poëtische pr8logje schrijf terwijl ik eigenlijk in Paradisio zit? Knap hè!
Dat was het eigenlijk wel (hik!), maar we moeten nog een woord of honderd, dus we gaan nog “FF” door. Concluderend & tot de slotsom komend kun je eigenlijk niets anders zeggen dan dat de schroefdop een eloquente uitvinding is die zijn weerga niet kent. Een technische & alcoholische revollutie & nog milieuvriendelijk ook!, want kurk is eigenlijk niets meer of  minder dan de gestroopte huid van een zielige boom.
Kies dus gewoon ordinair voor de schroefdop & kies die doodenkele keer dat het toch romanties dreigt te worden voor kurk. Dat is mijn devies.
Yossarian handen trillen niet meer zo dus ik denk dat ik nog maar een lekker flesje opendraai. Proost!

Het hertenalfabet (*K*)

HET KUIFHERT (Elaphodus cephalophus) is een heel lief hert uit de orde der zoogdieren (Mammalia), de orde der Evenhoevigen (Artiodactyla), de familie der Hertachtigen (Cervidae), de onderfamilie der muntjakherten (Muntiacinae) & het muntjakkengeslacht Elaphodus, dat slecht één soort telt, namelijk ons prachtige kuifhert, dat vier ondersoorten heeft, namelijk de Elaphodus cephalophus ichangensis, de Elaphodus cephalophus michianus, de Elaphodus cephalophus cephalophus & de Elaphodus cephalophus fociensis & leeft & woont in de Zuidoostelijke deel van het werelddeel Azië.
Kuifherten eten doorgaaans fruit, gras, twijgen & bladeren van bijvoorbeeld waaibomen.
Het kuifhert wordt zo tussen de 110 & 160 hertencentimeters lang, hebben een schofthoogte (dat is de schouderhoogte bij de diersoort mensch) tussen de vijftig & zeventig hertencentimeters & wegen daar zo tussen de 34 & honderd hertenponden bij, schoon aan de kuifhaak.
De staart van het kuifhert kan wel 16 hertencentimeters lang worden.
Na een draagtijd van zes hertenmaanden werpt het kuifhertwijfje één à twee kleine kuifhertekens.
Het kuifhert ontleent zijn eloquente naam aan het donkere kuifje op zijn hertenkopje.
Het Kuifhert werd ontdeckt & in 1872 wetenschappelyck beschreven door Henri Milne Edwards (1800-1885), de wereldberoemde Franse zoöloog, die in Brugge, Belgiëland werd geboren.

Het kuifhert wordt maximaal vijftien jaar oud & is een beetje Bedreigd, maar niet zodanig dat Yossarian het stante penis & linea rectum dient te gaan Redden. In het Engels zoals dat gesproken wordt in het Verenigd Koninkrijk van het United Kingdom, de Verenigde Staten van de United States & tal van andere vreemde buitenlanden wordt het kuifhert overigens Tufted Deer genoemd.

Tot zover de K. van het schitterende kuifhert, een heel lief & relatief onbekend dier.

Het hertenalfabet (*K*)

HET KUIFHERT (Elaphodus cephalophus) is een heel lief hert uit de orde der zoogdieren (Mammalia), de orde der Evenhoevigen (Artiodactyla), de familie der Hertachtigen (Cervidae), de onderfamilie der muntjakherten (Muntiacinae) & het muntjakkengeslacht Elaphodus, dat slecht één soort telt, namelijk ons prachtige kuifhert, dat vier ondersoorten heeft, namelijk de Elaphodus cephalophus ichangensis, de Elaphodus cephalophus michianus, de Elaphodus cephalophus cephalophus & de Elaphodus cephalophus fociensis & leeft & woont in de Zuidoostelijke deel van het werelddeel Azië.
Kuifherten eten doorgaaans fruit, gras, twijgen & bladeren van bijvoorbeeld waaibomen.
Het kuifhert wordt zo tussen de 110 & 160 hertencentimeters lang, hebben een schofthoogte (dat is de schouderhoogte bij de diersoort mensch) tussen de vijftig & zeventig hertencentimeters & wegen daar zo tussen de 34 & honderd hertenponden bij, schoon aan de kuifhaak.
De staart van het kuifhert kan wel 16 hertencentimeters lang worden.
Na een draagtijd van zes hertenmaanden werpt het kuifhertwijfje één à twee kleine kuifhertekens.
Het kuifhert ontleent zijn eloquente naam aan het donkere kuifje op zijn hertenkopje.
Het Kuifhert werd ontdeckt & in 1872 wetenschappelyck beschreven door Henri Milne Edwards (1800-1885), de wereldberoemde Franse zoöloog, die in Brugge, Belgiëland werd geboren.
Het kuifhert wordt maximaal vijftien jaar oud & is een beetje Bedreigd, maar niet zodanig dat Yossarian het stante penis & linea rectum dient te gaan Redden. In het Engels zoals dat gesproken wordt in het Verenigd Koninkrijk van het United Kingdom, de Verenigde Staten van de United States & tal van andere vreemde buitenlanden wordt het kuifhert overigens Tufted Deer genoemd.

Tot zover de K. van het schitterende kuifhert, een heel lief & relatief onbekend dier.